De meest opmerkelijke lezing van de dertiende studiedag
Op de dertiende studiedag was ik het meest onder de indruk van de lezing van Joseph Pearce. Het heeft niet alleen met het thema van zijn voordracht te maken maar ook met de heel sympathieke manier waarop hij het publiek betoverde. Ik persoonlijk word altijd in verrukking gebracht als een buitenlander zijn ervaringen in verband met Hongarije vertelt. Bovendien als iemand de moeite neemt om enkele woorden van onze verschrikkelijk moeilijke taal onder de knie te proberen te krijgen, kan degene meteen mijn sympathie hebben.
Hoewel Joseph Pearce vroeger nog nooit in Hongarije is geweest, had hij verrassend veel herinneringen in verband met Hongarije.
Hij heeft over onze vrijheidsstrijd gehoord en over Kossuth Lajos die onze onafhankelijkheid uitriep. (Les 1: 'Spreek Kossuth uit alsof er drie s-sen zouden staan.') Joseph Pearce kon zich nog de voormalige Hongaarse postzegels voor de geest halen. Waarom staat daar het woord ’Magyarország’? Hoezo lijkt de naam van dit land niet op Hongarije zoals in andere gevallen? Hij heeft eveneens over Ikarus, het Hongaarse autobusbedrijf wel eens gehoord. We mogen ook niet de voor de auteur onuitspreekbare stedennamen zoals Nyíregyháza vergeten. Ik ben er zeker van dat ik dit namens ons allemaal kan zeggen wat ik nu zeg: ik waardeerde het moment toen Joseph Pearce de moed voor het publiek had om de namen van deze steden uit te spreken.
Ik vond het heel interessant dat hij ooit met Magda Szabó een interview heeft gemaakt. Het was ook boeiend te horen dat hij helemaal weg van Esti Kornél, het werk van Kosztolányi Dezső is.
Tijdens de lezing heeft de auteur ook enkele gedeeltjes uit zijn werk Land van Belofte voorgelezen. Hij vindt de vraag altijd onterecht: hoe autobiografisch is het werk? Het is weleens gebeurd dat zijn lezers net de scénes ongelooflijk vonden die er wel echt gebeurden.
Als klap op de vuurpijl heeft onze vakgroep een heel waardevol cadeau van Joseph Pearce gekregen. Ik ben er overtuigd van dat deze ontmoeting zowel voor het publiek als ook voor de auteur zelf gedenkwaardig blijft.